Het geniale van Albert Einstein was niet dat hij een groot natuurkundige was, want dat was hij niet, maar dat hij de gave had middels gedachtenexperimenten complexe materie op eenvoudige wijze te doorgronden. Met verbluffende conclusies als gevolg. 
Hij was een beelddenker. Voor zijn algemene relativiteitstheorie had hij om die reden een wiskundige nodig, Marcel Grossmann, omdat hij er zelf niet uitkwam.
Eén van zijn gedachtenexperimenten betrof het begrip zwaartekracht zoals dat door Newton geformuleerd was. De eerste wet van Newton zegt dat als er geen resulterende kracht op een voorwerp wordt uitgeoefend, het voorwerp in rust is of met constante snelheid beweegt. Iedereen kent dat wel, je zit in een rijdende trein, sluit je ogen en weet niet of je vooruit gaat of dat je stil staat. Pas als je je ogen opent, zie je het aan de omgeving.
De tweede wet van Newton zegt dat als er wel een resulterende kracht aanwezig is, dat het voorwerp dan een versnelling (of een vertraging) ondervindt. Dat voel je als de trein (of auto, of een van de landingsbaan optrekkend vliegtuig) versnelt. Je wordt dan naar achteren gedrukt.

Einstein trok deze wetten van Newton door in het volgende gedachtenexperiment. Een appel die uit een boom valt, komt versneld naar beneden. Maar, de appel zelf ervaart geen krachten. Vergelijk dit met iemand die met een vrije val uit een vliegtuig springt. Het voelt dan alsof je zweeft. Er wordt geen resulterende kracht op je uitgeoefend. Dat betekent dat je of in rust bent, of met constante snelheid beweegt. En dat terwijl je vanuit de aarde gezien met een versnelde beweging omlaag valt. Zo zie je ook de appel op je afkomen. 
Vanuit het standpunt van de appel bekeken, beweegt de aarde dan met een versnelde beweging omhoog.
Zo ook iemand die zogenaamd stil zit op de aarde, bijvoorbeeld op een stoel. Hij wordt naar beneden gedrukt. Vergelijk dit met een optrekkende auto. Door de versnelde beweging word je tegen de rugleuning van je stoel gedrukt. Nu is het de aarde waartegen je gedrukt wordt. Er werkt een resulterende kracht op je (dit noemen wij de zwaartekracht). Je versnelt dus, omhoog, volgende de tweede wet van Newton.

De conclusie is: de appel die naar beneden valt, is in rust. Degene die stil op een bank of stoel zit, valt versneld omhoog. Conclusie: wij op aarde vallen allemaal versneld omhoog!
Het druist in tegen onze ervaring en ons gevoel voor logica, maar natuurkundig gezien is er geen speld tussen te krijgen. Bijzonder simpel en logisch bedacht, tegelijk geniaal. Zo was Albert Einstein.